Mijn dromen spatten als lemmings op de grond
Grijnzend telt het onheil de tanden in mijn mond
Hoe lang kan ik nog wegkijken
Het antwoord blaast niet in de wind
Het valt op straat als natte sneeuw
Waar het mengt met modder en uitlaatgassen
Gooi het in duigen
Alles kan stuk
Scherven brengen geluk
Ben ik niet eenzaam; dan zijn we wel tweezaam
We zijn nog dezelfden maar alles lijkt anders vandaag
Van ongezouten naar zouteloos
De vallei werd een dal
En ik hou van jou als een man die zijn vrouw niet meer aanraakt
Omdat hij van haar walgt
Gooi het in duigen
Alles kan stuk
Scherven brengen geluk