De wind grijpt in de jas van een oude gek
Een afgesneden konijnenpoot om zijn nek
Hij zegt: “Of het nu goed is of verkeerd
De hond geeft de poot die hem is aangeleerd
Ik ben overal geweest, ik heb alles gezien
Ik heb mijn ware zelf gevonden op z’n minst een keer of tien
Ik dacht fake it till you make it, waar een wil is, is een weg
Precies zoals mijn pa dat tegen mij had gezegd
Oh, ik waaide zo lang met de winden mee Dat ik dacht dat ik zelf de wind was
Ik ben overal geweest, ik heb elke tijd gezien
Ik heb de zon op zien komen in Beijing
Ik zag een God die in de donder woont
Het goede waar je na je dood voor wordt beloond
Ik zag de hemel breken voor een regendans
Beulen die zeiden ‘keer de andere wang’
En ik riep ‘Deutschland über alles en America is Great’
En mijn ego bleef roepen dat hij zelf controle heeft
Oh, ik waaide zo lang met de winden mee Dat ik dacht dat ik zelf de wind was
Of het nu goed is, of verkeerd
Vrijheid is de dwang die je brein accepteert”
De wind krult de bladeren om hem heen
Hij zegt: “Ik zag de toekomst in een rune steen
De illusies verlicht, de oude Goden gesmoord
En bloed kleeft aan het zwaard van het nieuwe ware woord
Maar nu weet men zeker dat hij voor beschaving strijdt
En er is altijd de gek die zegt: ‘Zo gaat het altijd’
Oh, ik waaide zo lang met de winden mee Dat ik dacht dat ik zelf de wind was”
En de zon scheen omdat hij geen keus heeft op het niks nieuws
De zon scheen omdat hij geen keus heeft op het niks nieuws
“En ik waaide zo lang met de winden meeDat ik dacht dat ik zelf de wind was”