Elke schipper die jouw schaakte gaf jou hoop op een remise
Zodat het spel maar later werd; veel later
En nu je aan het water staart naar schepen die verdwijnen
Weet je dat hij slechts de rust zocht van jouw haven
Maar al wekenlang jouw armen had verslagen
En je bouwt in de ruïne die jij je ziel noemt, jezelf weer op
Uit het wrakhout van je omgevallen koning
Als elke schipper schaakte hij slechts voor die vrouw die werkelijk
Werkelijk zijn koning bedreigen
Een koningin die zeeën weg kan grijnzen
Niet het eerste het beste havenmeisje
En opeens begin je dat te begrijpen
En je blinkt weer aan de horizon als een vesting als een bastion
Waar weer een schipper heen vaart om te schaken
Hij speelt de ‘schippersopening’: laat zijn heer zonder verdediging
En zegt dat hij zijn droom heeft laten varen
Dat hij geen schipper is maar de ‘eeuwige schaker’
Dus je biedt die man je haven aan, je wijn, je bed, je lichaam
Maar je merkt hoe voorspelbaar hij ontwikkelt
Hij fluistert dat hij je begeert.
Maar je weet dat elke schipper dan rokeert en zo probeert te winnen
Plots valt het zwaar hem nog aantrekkelijk te vinden
Woest kijk je naar buiten, naar de zee, maar je blik wordt mild
De golven lijken van je af te stromen
Jouw haven is van wal geraakt en al haar duizend boten schreeuwen
Dat jij, ja jij, aan boord mag komen
Dat jij, ja jij, van verre landen mag gaan dromen
En meteen doemt dat veld weer op, die verdrongen baai op het open bord
Met die klippen waarop jouw schip ooit is versplinterd
Maar nu schuif jij je dame naar dat veld
Hij neemt je aas, jij zet hem schaak en in je ooghoek zie je zijn heer schrikken
Want zulke vallen zet alleen een schipper
En hij beseft dat hij onmogelijk nog kan winnen
Hij bedenkt nog wel een wanhoopsplan maar het anker op zijn bovenarm
Lijkt voor jouw koningin te moeten kiezen
Hij krijgt zijn arm niet opgetild
En speelt die zet die een schipper alleen speelt als hij niks meer kan verliezen
Valt op zijn knieën en zegt: mijn liefste, mijn koningin
Ik bied je een remise
En ik bouw in de ruïne die ik mijn ziel noem mezelf weer op
Uit het wrakhout van mijn omgevallen koning
Als elke schipper schaakte jij slechts voor die heer die werkelijk
Werkelijk jouw dame kan verleiden
Een koning die zeeën weg kan grijnzen
Geen troubadour met zijn valse liefdeswijsjes
Maar een koning die zeeën weg kan grijnzen