Knoopje voor knoopje
Open ik trillend haar gordijnen
Vuurvliegjes schiet zij
Met strelende nagels in mijn dijen
Zij heeft duizenden namen en terecht
Een drinkplaats waar ooit elke man
Zijn dorst heeft gelest
Het is leeg in haar raam
Slechts de nacht en een hijgende zee
Ze kleedt me in schuimkoppen
Langzaam dein ik met haar mee
Zij heet:
Onzichtbare Maan en terecht
En ze lispelt verlegen, mijn liefje
Zit stil en zit recht
Er verschijnt in haar raam
Een schim van de maan door de mist
Maar ik rijk ernaar en meteen
Is het beeld mij ontglipt
Zij heet:
Zilveren Vis en terecht
Mijn armen zijn leeg
En haar raam in de muur is weer weg
Mijn armen zijn leeg
En haar raam in de muur is weer weg